Blogowe porządki czas zacząć

Powoli rozgościłam się tutaj na dobre. Strasznie mi się tu podoba. Jest tu tyle możliwości o jakich w interii mogłam tylko pomarzyć...zostanę tu napewno. Delektuję się pięknym, wolnym, popołudniem, myślę jak się ma A, i kiedy będzie już w domu. Teraz, kiedy nie było go 2 dni, kiedy nie rozmawialiśmy ze sobą, nie pisaliśmy smsów czuję, że bardzo go kocham. Potrzebowałam tego, żeby znowu to mocno poczuć w takiej rozłące, kiedy go po prostu nie ma. Mama się śmiała, że to ostatnie moje podrygi bo od przyszłego roku już będę go mieć codziennie. To fakt, ale myślę, że damy jakoś temu radę. Wygląda na to, że na początek będziemy musieli zamieszkać u mnie. Bo w mieście, bo lepszy dojazd wszędzie, bo nie chcemy mieszkać z całą rodziną A - dosłownie i w przenośni. Czasem tak siądę i marzę, i własnym maleńkim choćby mieszkanku...kliteczce, ale mojej. Czułabym się wtedy niezależna i z chęcią bym dała odpocząć już rodzicom. Mogłabym je meblować i wiedzieć, że jest tylko moje. Banalne marzenie, ale jednak marzenie...dośc już o nieziszczonych marzeniach, pora wrócić do rzeczywistości. Czekam teraz na smsa od A, czy jest już we Wrocławiu, stęskniłam się, jestem spragniona opowieści o imprezowiczach etc. - bo na wycieczce zawsze dzieją się ciekawe rzeczy :) Blogowe porządki też już zakończone, do następnego, kiedy nadejdzie nowa wena na zmianę szablonu i kolorystyki :) Cynamonowa, witaj w domu...